شهادت در عمق پنجاه متری دریا (شهید رضا آلوئی)

شهادت در عمق پنجاه متری دریا ( شهید رضا آلویی )

ما ز بالائیم و بالا می رویم

ما ز دریائیم و دریا می رویم

 ( هفتم تیرماه سال 1365 )

یادآور پرواز شهیدیست از خیل شهیدان هشت سال دفاع مقدس (شهید غلامرضا آلویی) شهیدی که از بسیجیان مسجد جامع دزفول و از رزمندگان توانمند واحد اطلاعات و عملیات لشکر 7 حضرت ولی عصر(عج)خوزستان بود . او که قبل از عملیاتهای رزمندگان اسلام به اتفاق دیگر دوستانش کار شناسایی منطقه عملیاتی را بعهده داشت و پس از سالها حضور در بسیج  و جبهه های حق علیه باطل و نیز پس از عملیات پیروزمند والفجر 8 و درحالی که دوره عالی آموزش غواصی و مربیگری سپاه پاسداران را پشت سر می گذاشت  ساعت 11 صبح، درحال غواصی و در عمق بیش از 50 متری زیر دریای وسیع و زیبای مازندران(خزر) و در زیباکنار دعوت حق را لبیک گفته و به خدایش پیوست. لازم به توضیح اینکه جسم پاک و نازنین رضا در دریا به دریا  پیوست و به دیدار حضرت دوست شتافت و جسد پاک و مطهرش هرگز و هیچگاه باز نگشت.

و اما بعد: ( رؤیای صادقه پیدا کردن وصیت نامه شهید رضا آلویی توسط خود شهید)

از روزهای اولیه جنگ در بسیج مسجد جامع دزفول با رضا آلویی آشنا شدم در اردوهها و گشت و نگهبانی و در جبهه ها و …

تا اینکه پس از شهادت شهید، شبی در مسجد جامع دزفول به خواب دیدم که در حیاط مسجد با جمعی در حال صحبت کردنم، که ناگهان رضا آلویی وارد شد با پیراهن بسیار سفیدی که چشم را خیره می کرد  او را در آغوش کشیدم  و می دانستم که شهید شده است ولی او انکار می کرد و می گفت که زنده است. خلاصه از دیدنش خیلی خوشحال شده بودم در قسمت غربی مسجد روی سکو نشستیم و با همدیگر قرآن خواندیم ناگهان نگاهم به جیب لباس سفیدش افتاد، وصیت نامه اش را دیدم (به یادم آمد که وصیت نامه اش پیدا نشده است)وصیت نامه اش را بیرون آورد، کپی بود و گفت که اصلش در خانه است گفتم به من بده که برایت در مجلس ترحیم بخوانم دستش را کشید که وصیت نامه را بدهد ولی نداد و در جیبش گذاشت و گفت: گفتم که اصلش در خانه است و در حالی که روی سکو نشسته بودیم و قرآن می خواندیم برادران حبیب خاکی، عظیم مطیع رسول و ابوالفضل غلامزاده نیز آمدند و با همدیگرصحبت کردیم پس از آن از خواب بیدار شدم تا اینکه بعداً برادر علیرضا شهربانو زاده را که از دوستانمان بود دیدم وخواب را برای او توضیح دادم و او گفت: که بله خانواده اش وصیت نامه ی شهید را در منزل شهید پیدا کرده اند.

راوی و خواب صادقه: محمدحسین دُرچین

منبع : وب سایت چمدان آبی – دانشنامه دزفول