مشاغل قدیمی مردم دزفول و ایران

 مشاغل قدیمی مردم دزفول و ایران

بازار قدیم دزفول

مشاغل سنتی در دزفول :

در دزفول قدیم، مردم این شهر به مشاغل متنوعی مشغول بودند که متأسفانه الان بعضی از آن شغلها بدست فراموشی سپرده شده، ولی باز هم تعداد زیادی از مشاغل هنوز هم در بازار قدیم و گوشه و کنار این شهر وجود دارند برخی از این مشاغل عبارتند از:

آبیار – آجرتراشی – آجرکاری – آرد فروشی – آسیابان(بالاکار) – آشپزی(طبّاخی) – آهنگری – ابزاریراق فروشی – احرامی – انبارداری – بارتکو(بارتکوب) – باغبانی – باغپا – باغکار – بافندگی – بامیه فروش – بالاکار(آسیابان) – بحتیه فروش – بذرکار – بزّازی(پارچه فروشی) – برنج فروشی – برنجکوبی(رزّازی) – بره فروش – بستنی فروش – بقّالی – بنّائی – بست زنی – بنگشت پا – بی(عروس)سازی – بیطار(دامپزشک) – بیتال(شکسته بند اعضای انسان) – بیل دار – پارچه بافی(نسّاجی) – پارچه فروشی(بزّازی) – پاسبون – پرچ بافی(طناب بافی) – پشم چی – پنبه زنی(حلّاجی) – پنیر فروشی –  پیازکار – پیتنکی(پونه ای) – پینه دوزی – تابلو نویسی – تار زن – تخمریه فروش – تصویرگری – تفنگ سازی – تماته(طماطه)کار – تنورسازی – توتون فروشی – توشمال – تیله ساز – جاجیم بافی – جاموسی(گاومیش دار) – جرّاحی – جسّاس(جصّاص) – جفت فروش(موادی که داخل مشک می ریختند) – جوپاش – جوکاری – جول(جوال) دوز – جولاگری(جولهری) – جوهرچی – جیل ساز – چادر دوز – چار پا دار – چاقو(چقو) سازی – چرخی – چرم­بُری – چفیه بفی(بافی) – چلتوک(شلتوک)کار – چله مال(زهتاب=کسی که روده گوسفند را می تابد) – چمدان(چمدون)­ سازی – چوبتراشی – چودار(چوبدار) – چوقا بفی(چوقا باف) – چینی بندزن – چینی سازی – چینی فروش – حداد – حریسه یا هریسی(حلیم)فروش – حصیر بافی – حلبی سازی – حلاوی فروش – حلوا فروش – حلوایی(شیرینی فروش) – حلیم پز – حلیمی – حنطه کار – حمّال(باربر) – حمّامی(گرمابه دار) – حی بُر – خاک کش – خبّازی(نانوایی) – خرّازی – خرّاطی – خربزه(خربیزه) فروش – خرده فروش(خورده فروش) – خرکی – خرما فروش – خروسی – خشت مالی – خیّاطی – خیشگر – دادا – داس سازی – دبّاغی – دست فروشی – دستمال بافی – دقّاق(آرد فروش) – دلوری(چوبتراش) – دلّاکی – دنّاکی – دواتگری(کار روی فلز) – دوا فروش – دیبا فروش – ذرت کار – ذغال فروشی – راوی(آبرسان) -رمّال(فالگیر) – رزّاز(برنج فروش) – رنگرزی – روغنی – ریخته گری – روی گری – رویی(روحی) – زارع – زرگری(طلافروشی و طلاسازی) – زنبیل باف – زهتاب(کسی که روده گوسفند را می تابد) – زیره بُر(بُرنده کف کفش) – ساعت ساز – سبزی فروشی – سبزی کاری – سراجی – سرشیری – سفیدکار – سفیدکن – سفیدگر(کسی که ظروف مختلف فلزی را قلع اندود می کرد) – سقّایی(آبرسانی) – سگ پا(میرشکار به دزفولی میرشکال) – سلمانی”سلمونی”(آرایشگری) – سله چین – سماور سازی – سمسار(صمصار) – سیاهکار – شاطری – شانه سازی – شبگرد(میراب و نگهبان زمین های کشاورزی) – شعیرکاری – شمشیر(شمشیل) سازی – شمشیرگری – شومی(هندوانه)کار – شیرفروش – شیرینی پزی – شیشه گری – صبّاغ(رنگرز) – صحّافی – صحراکار – صدفساز – صفاری – صندوق سازی – صیاد – صیفی فروش – طحّان – طلا سازی(زیور آلات) – طماطه(تماته)کار – طناب بافی – عبابافی – عسلیه فروش – عصّاری(روغن کشی) – عطّاری – علم ساز – عمله(استاد بناء) – عینک سازی – فخّاری(تولیدکننده ظروف گلی) – فرنی فروش – فعله(شاگرد بناء) – فولادی(پولادی) – قابله گری – قاضی – قاطردار – قاطمه(قاتمه)بافی – قبیتی ساز – قپانجی – قزبافی – قرمزکن – قصّاب – قفل سازی – قَلطاغ سازی – قلمکار – قلمبری – قلم پوست کن – قلیانساز – قماشی – قنّادی – قنداقسازی – قُندرچی(کفاش) – قند زن – قند فروش – کاتب(نویسنده) – کاربافی – کارشناس رسمی دادگاه – کاشی ساز – کاشیکار – کاله بُری – کباب پزی – کپو بافی – کتابفروشی – کجبافی – کشاورز – کفش(کوش) دوری(کفاشی) – کلاه­دوزی – کلاهساز – کلاهمالی – کَلَک سازی – کَلَکچی – کلندی – کلّه پز – کُنارفروش – کَنّاس(تخلیه کننده چاه فاضلاب) – کنجدکاری – کلانتر – کلولی – کلید سازی – کمانگری – کوره(کیره )دار – کوزه ­گری – گازُر(شوینده لباس) – گاوفروش – گاو کش – گاو دار(کوکی) – گاومیش دار(گامیشی) – گچ پزی – گچ کار – گچکوب – گلقندی فروش – گل کش – گلو(گلاب)فروش – گلّه دار – گلیم بافی – گوری(گاری)چی – گوشت فروشی – گنجشک(بنگشت) فروش – گندمکار – گهواره(لَلُو)­ سازی – گیوه بافی – گیوه دوزی – گیوه فروش – لاستیک فروشی – لبّاف(لوّاف) – لحاف دوزی(ندّاف) – لحیم کار(لحومکار) – لَلُوسازی(گهواره سازی) – لنگ بافی – لوبیا فروش(لوبه پخته) – لوینه – مختاربند – مداحی – مرغ فروش(مرغی) – ماست(ماس) بند – ماسوره ساز – مالبند – مالچی – ماله کشی – ماهیگیری – مختاربند – مزبیه باف – مسگری – مشاک – مشک دوز – مشک فروش – معرف – معماری – مفتش – مُقَنّی(حفرکننده قنات و چاه آب) – مکوسازی – موتاب(بافنده موی بُز) – مؤذن – مورده شور – میرشکار(میرشکال=دشت بان) – میش کُش – میوه فروش – ناتور(نگهبان) – نان خونی(خانگی)فروش – نانوایی(نومبا) – نبات فروش – نجّاری – نخ ریسی – نعل بندی – نعلین ساز – نعناکار – نمبول(لیمو) فروش – نمدمالی – نقره چی – نقره کاری – نمره ساز – نواقلی – نیل سازی(رنگ سازی) – ورشو سازی(ورشاب ساز=کار با فلز یا فلزکاری) – وسمه گر

* بالاکار به کسی می گفتند که در قسمت بالایی آسیاب ها کار می کرد آسیاب های آبی دزفول ازدو قسمت تشکیل شده بود یکی قسمت پایین که نجاران و دلوران که متصدی امور تعویض و تعمیر چرخ دنده ها بودند و در قسمت بالا که متصدی ریختن گندم، جو، زردچوبه و …به داخل حباشه(سبد بزرگ بالای سنگ آسیاب) بوده که بالاکار و آسیابان می گفتند.

* بالاکار یا آسیابان = این شغل مربوط به کار در آسیابهای آبی بوده و افرادی که در انتهای بند و در بالای آسیاب کیسه های گندم را تحویل داده و کیسه های آرد را تحویل میگرفتند بالاکار می‌گفتند.

اسامی خاندان دزفولی بر اساس مشاغل :

بعضی از مردم فامیل و یا نام خانوادگی خود را بر اساس شغلشان انتخاب کرده اند لذا برخی از خاندانهای دزفولی عبارتند از :

آبیار – آجیلی – آسیابان – آهنگر – آینه بند – ابولقندی – انبری – اومال – بادمی – بارتکو(باروتکوب) – باغبان – باغپا – باغکار – باغگازری – بالاکار – بافنده – بذرکار – بزاز – برنجکوب – بقال – بناء – بیطارزاده – پالان دوز – پشمچی – پوست کن قلم – پنبه زن – ترابی – تفنگساز – تماته کار – تنورساز – توتونچی – جاموسی – جرّاح – جسّاس(جصّاص) – جوپاش – جوراب باف – جوکار – جولا – جولهر – جوهر – جوهری – جوهریان –  چاری نژاد – چاقوساز – چائیده – چرخابی – چرم بُر – چکشی – چکش قفلی – چله مال – چوبتراش – چوبدارزاده – چیت ساز – چیت فروش – چینی پرداز – چینی ساز – حداد – حدادی – حریسی(هریسی) – حصیرباف – حلّاج – حلاوی – حلوایی – حلیم پز – حی بُر – خبّاز – خرّاط – خرمایی – خروسی – خزاعی – خشت چین – خورده فروش – خیّاط – خیشگر – دبّاغ –  دُرچین – دستمالباف – دقّاق – دلور – دنّاک – دواتگران – دیبائی(دیبایی) – راوی زاده – رزّاز – رنگرز – روغنی – ریختگر – ریسمان باف – ریسمان سنج – زارع دیمی – زرگر – زنبیل فروش – زهتاب – زیره بُر – سراج – سرشیری – سفیدکار – سفیدکن – سفیدگر – سقّا(آبرسان”دُرچین”) – سیاهکار – شاطر – شانه ساز – شبگردزاده – شعیرکار – شکرچیان – شمشیل ساز(شمشیرساز) – شمشیرگرزاده – شیشه گر – صبّاغ – صدف ساز – صحراکار – صفاری – صندوق ساز – صیّاد – صیفی – طحان – طماطه کار – عباباف – عبائیان – عصّاره(عصاری) – عطاری – علمدار – علمچی – فخّاری – فعله نژادیان – فولادی(پولادی) – قاضی – قاطمه باف – قبیطی – قبیتی – قپانچی – قزباف – قرمز کن – قصّاب – قلطاغ ساز – قلمکار – قلیانساز – قلمبر – قلم پوسکن – قماشی – قنّاد – قنداق ساز – قُندرچی(کفاش) – قندی – کاتب – کاشی – کاله بُر – کبابی – کجباف – کلانتر – کلاهچی – کلاه ساز – کلاهمال – کلکچی – کلولی – کلّه پز – کمانگر – کنارکار – کنجدکار – گاوکُش – گاومیشی – گچ پز – گچکوب – گلابی – گلاوی – گلقیانی – گلیم باف – گنجشکی – گندمکار – گیوه چی – گیوه کَش – لبّاف(لوّاف) – لوینی – لیموفروش – ماست(ماس) بند – مالچی – مختاربند – مخولی – مداح – مرغی – مسگر – مشاک – مشکدوز – معرف زاده – معمار – مفتش – مکاری – مکوزاده – موتاب – میرشکار(میرشکال) – میش کُش – نباتی – نجّار – نسّاج – ندّاف – نعناکار – نفت فروش – نقّاش – نقره چی – نقره کار – نمدمال – نمره ساز – نونچی – نیلساز – ورشابی – ورشوساز – وسمه گر

استادکاران مشاغل قدیمی و معروف در دزفول :

در دزفول استادکاران ماهر و زبردستی در مشاغل متعدد وجود داشته و دارند که برخی از آنان عبارتند از :

* آجرکاری(غلامحسین کاسب)

* آرد فروشی(محمدعلی تازه عصاره”در خراطان”)

* آهنگری(استاد هاشم نُکل”منصفی” – استاد علی نُکلی – استاد غلامرضا دزفولی – حاج علی سوداگر)

* احرامی(… محمدپور)

* باروت کوبی(ملا موسی باروتکوب)

* برنج فروشی(محمد دستوری رزاز)

* بست زنی(… درافشانی – ملا یاسین مطیع رسول – رحمان حقانی)

* بستنی فروشی(حاج عبدالحسین انتظامی”استاد بستنی فروشان”)

* تابلونویسی(… دیده ور)

* تصویرگری و نقاشی(استاد حبیب نقاش)

* تفنگ سازی(عباس تفنگ ساز)

* جاجیم بافی(خانم … زلفی)

* جراحی سنتی(حاج ملک جراح – حاج شعبان جراح)

* جراح سنتی شکسته بند یا ارتوپد(حاج علیمحمد پورمطلوب – حاج محمدکاظم پورمطلوب – حاج علیرضا چائیده – حاج عبدالحسین چائیده“خزعل” – حاج حسنعلی چائیده)

* چلّه مالی(ملا علی چله مال)

* حلبی سازی(استاد غلام مفتوح متولد 1306 – اولین ابگرمکن نفتی، اولین کولر آبی که با خارآگول بجای پیشال و پنکه دستی کار می کرد، اولین کباب پز، اولین قالب جهت تهیه ی قند حبه، اولین کانال کشی های کولر آبی، اولین تابلوی پرسپکتیو در دزفول، اولین چمدانهای جیب دار و جاقفلی حلبی دزفول)

* خرّاطی(استاد سالم خراط زاده”200 سال پیش مخترع و سازنده چرخ آسیابهای آبی” – حاج … توکل – استاد رحیم فروتن)

* رنگرزی(حاج لازم رمی)

* ساعت سازی(حجت الاسلام سید احمد حکمی – محمدعلی موحدنساج)

* شانه سازی(حاج محمدعلی شانه ساز”کیوان”)

* شمشیرگری و داس سازی(حاج عبدالحسین قبیتی نسب – استاد محمدرضا قبیتی نسب”نیاکان”)

* صحّافی(ملا عبدالنبی فنائی)

* صندوق سازی(ملا حسن آمری یا عامری”روشندل و نابینا”)

* طلا سازی(… خلفه نیلساز – … رکنی)

* عطّاری(حاج ملا خدایی نجابتی – عیدی ملاکه – محمود صادقی)

* فابله گری(حاجیه توت”تیت” طلا و ….)

* قصّابی(حاج علی کیانی)

* قفل سازی(استاد حاج عیدی نظری – حسنعلی پاک مهر)

* قنادی(حاج عبدالحسین انتظامی”استاد قنادان” – …خسروپناه دزفولی – … شکرچیان)

* قنداق ساز(ملا مهدی ترابی کیا”قنداق ساز”)

* کاربافی”جولهری”(حاج عبدالمحمد بافنده کار – حاج ماندنی صباغ – حاج نصرالله موقرعصاره – حاج … افضل زاده – حاج … شنگل – مشهدی عبدالنبی پورمقامی”مقومی” – … کاکادزفولی)

* کاشیکاری و معماری مساجد(نقل قول حاج عبدالحمید معمارزاده: حاج محمد طاهر معمارزاده استاد کاشیکار و معمار مساجد – حاج عبدالمحمد معمارزاده معمار اماکن – پدرم حاج مهدی عروه معمار مساجد و برادربزرگتر حاج عبدالمجید عنایتی(عروه) – حاج عبدالحسین عروه فرزند بزرگ حاج مهدی عروه استاد کاشیکار و معمار مساجد – محمود عروه فرزند حاج عبدالحسین عروه و نوه ی حاج مهدی عروه استاد کاشیکاری مساجد – لازم به ذکر است که حاج محمدطاهر عموی حاج مهدی و حاج عبدالمجید بودند و پدرم و حاج مهدی و حاج عبدالمجید با هم پسر عمو بوده اند – حاج محمد طاهر پدر بزرگ بنده بودند)

* کپو بافی(خانم … ظهیری)

* کفشدوزی”کوش دوزی”(ملا عبدالحسین – غلامعلی درچین – غلامحسین گندمی)

* کلاه سازی(حاج بابا قاسم کلاهساز – اسکندر فتحی – حسین غنچه – ابراهیم غنچه)

* کلکچی(سیدحسین هاشمی”کلکچی”)

* گیوه بافی(عبدالرحیم فتح اله گندمی – غلامحسین فتح اله گندمی – … ساطعی)

* کتاب فروشی(ملا محمدرضا معرف زاده – حاج ابوالحسن ناجی)

* کلاه مالی و کلاه نمدی(اسکندر جلی – شکرالله افشاریان زاده – اسدالله بنده خدا – غلامحسین آگه)

* کوره دار”گچ پزی”(حاج فضلعلی علیزاده گچ پز واقف مسجد نجفیه – حاج یعقوب کوره پز)

* گلیم بافی(… بهرامی)

* لاستیک فروشی(حاج عبدالمحمد درویش زاده – حاج غلامعلی دُرچین)

* مسگری(… جوهر)

* معماری(حاج محمدحسین آخوندرجب”بینا” – شهید حاج اسماعیل بختیار”شهادت بر اثر اصابت دو موشک همزمان به منزل ایشان” – حاج عبدالنبی خادمعلی زاده – ملامحمد رکابساز”قبادراز” – ملاعلی ریسمانباف – حاج مهدی زرنگ زاده – استاد”اسا” سنار – حاج عبدالحسین شاهین زاده – مشهدی محمدعلی شلل – حاج عبدالحسین صنیعی – حاج عبدالکریم صنیعی – استاد ماشالله صنیعی(نماکار سبزقبا) – حاج مصطفی صنیعی – حاج عبدالحسین عروه – حاج محمود عروه – حاج مهدی عروه(معمارزاده) – حاج عبدالمجید عنایتی”عروه” – حاج ابراهیم غزال – حاج ملاحسن غیاثی – حاج غلامحسین کاسب زاده – حاج محمدعلی گلشکوه – حاج عبدالنبی مجلل – حاج عبدالمحمد معمارزاده – حاج سلطانعلی مقدم پور)

* نمدمالی(حاج حسن یعقوب کوره پز – سیدعبدالله سیدآسیابان – سیدحسین ضامنی – ابوالقاسم آگه)

* ورشو ساز یا ورشاب سازی(ملا مهدی ترابی کیا”قنداق سازان” – محمدعلی چراغ زاده – عبدالرحیم عنایت الهی -احمد دقاق نژاد – ورشورساز – مانده قنداق ساز – علی نعمت – حسن نعمت – محمد نعمت – رحمان گل)

مشاغل قدیمی مردم ایران :

هر چند این فهرست، مبیّن همه شغل ها نیست اما تا حدودی می تواند فضای کسب و کار را در یک قرن قبل ترسیم کند:

آجیل فروش – آسیابان – آشپز(طبّاخ) – اتوکش – اصطلخی(دارنده استخر) – الاغ شمار – آهنگر – آینه بند – آینه ساز – باروت کوب – باغبان – بزّاز(پارچه فروش) – بقّال- بقله فروش(فروشنده حبوبات) – بَلَم ران – بلور فروش – بوریا باف(حصیرباف) – بنّا – بُنَکدار – پاتیل ساز – پاره دوز – پالان دوز – پنبه دوز – پنبه زن(حلّاج) – پنبه فروش- پنیر فروش – پوست دوز – پیله ور(کسی که دارو و ادویه و … را در محله ها می فروخت) – تخمه فروش – تره بارچی – تنباکو فروش – توتون فروش- جوراب باف – چاقو ساز – چرم دوز – چرم ساز – چلینگر(قفل و کلیدساز) – چیت ساز – چینی بند زن – حلبی ساز – حلوایی(حلوا یا شیرینی پز) – حمّال(باربر) – حمّامی – خبّاز(نانوا) – خرّاز – خرّاط – خرده فروش(خورده فروش) – خشت مال – خیّاط – دبّاغ – دست فروش – دقّاق(آرد فروش) – دوا فروش – دوشاب ساز(تولیدکننده شیره انگور و خرما) – ذغال فروش – رزّاز(برنجکوب) – ریسمان باف – ریسمان فروش – زارع(کشاورز) –  زرد چوبه کوب – زرگر(طلافروش) – زهتاب(کسی که روده گوسفند را می تابد) – ساعت ساز – سبزی فروش – سبزی کار – سراج (تولید کننده کیف) – سر قاطر – سفیدگر(کسی که ظروف مختلف فلزی را قلع اندود می کرد) – سَکّاک(سازنده گاوآهن) – سمّاک(ماهی فروش) – سلّاخ – سمسار – شال باف – شانه ساز – شمّاع(شمع ساز) – شمشیرگر(شمشیرساز) – صابون پز – صبّاغ(رنگرز) – عصّار(روغن کش) – عطّار – علّاف(فروشنده علوفه) – طبّاخ(آشپز) – ظرف فروش – علاقه بند(سازنده نوار و قیطان) – فالوده و بستنی فروش – فخّار(تولیدکننده ظروف گلی) – قاشق تراش – قالی باف – قصّاب – قنّاد – قنداق ساز – قُندرچی(کفاش) – قهوه چی – کارد گر – کاسه گر – کاشی کاری – کبابی(جگرکی) – کرباس دوز – کفّاش – کفش دوز – کلاه دوز –  کلاه مال – کلک ران – کلّه پز – کُماج پز(پزنده نوعی شیرینی) – کنّاس(تخلیه کننده چاه فاضلاب) – کوزه گر – کیپائی(سیرابی فروش) – گازُر(لباس شوی) –  گاوکش – گچکوب – گیوه فروش – لبو فروش – لش کش(کسی که با ارابه و گاری لاشه گوسفند حمل می کرده است) – مِجری ساز(مِجری به کسر میم به صندوقچه کوچک فلزی گفته می شد) – مسگر – معماری – مُکاری(اجاره دهنده اسب و قاطر و الاغ) – مُقَنّی(حفرکننده قنات و چاه آب) – موتاب(بافنده موی بز) – نجّار – نخود بریز(کسی که دانه های فندق و پسته و بادام را برای درست کردن آجیل بو می دهد) – نسّاج(پارچه باف) – نشاسته ساز –  نفت فروش – نقّاش – نعل بند – نعلچی گر(سازنده نعل و میخ کفش) – نمد مال – ورشو ساز

عناوین ۱۱۰ حرفه و شغل قدیمی

(همگی بر وزن فَعّال، همراه معنای آن‌ها)

🔸 بحّار(ملّاح): ناخدا – کشتی‌بان

🔸بزّاز: پارچه فروش

🔸بقّال: تره‌فروش- غله‌فروش

🔹بنّاء: خانه‌ ساز

🔸تمّار: خرمافر‌ش

🔸ثمّار: میوه‌ فروش

🔸جبّار: شکسته‌ بند

🔹جرّاح: شکافنده بدن بیمار برای علاج

🔹 جزّاز(قصّاب): گوشت فروش

🔹 جسّاس(جصّاص): گچ کار 

🔹جشّار: ستوربان – صاحب چراگاه اسب

🔸جلّاد: مجری فرمان قتل

🔸جمّال: شتربان

🔹حجّار: سنگ‌ تراش

🔹حدّاد: آهنگر – آهن‌ فروش – زندان‌بان

🔸حرّاض: گچ‌کار – آنکه گچ در کوره پزد

🔹 حشّاش(عشّاب): ادویه‌ساز – گیاه‌شناس

🔸حفّار: چاه‌کن – گورکن – کاوشگر

🔹حکّاک: نگین‌ساز – مهرساز

🔸حلّاج: پنبه‌ زن

🔸حمّال: باربر

🔸حمّامی: گرمابه دار

🔹خبّاز: نانوا

🔹ختّان: ختنه‌کننده

🔹خرّاز۱ : فروشنده لوازم خیاطی

🔸خرّاز۲ : مشک‌دوز –  دوزنده کفش

🔸خرّاط: تراشکار- چوب تراش

🔸خزّاف: سفال کار

🔹خشّاب: چوب‌فروش

🔹خطّاب: سخنران – مسلط به خطبه

🔹خطّاط: خوش‌نویس – خوش‌نگار

🔸خمّار: باده‌ فروش

🔸خیّاط: دوزنده

🔸خیام: چادر دوز – خیمه‌ دوز

🔸دبّاس: دوشاب‌ ساز – شیره پز

🔸دبّاغ: پوست فروش

🔸 درّاج(نمّام): سخن‌چین

🔹دقّاق: آرد فروش

🔹دلّاک: کیسه کش حمام و سلمانی

🔸دلّال: واسطه معامله

🔸دنّاک: آرد فروش

🔸دوّات: سازنده آلات از مس

🔸رحّال: آنکه کجاوه و پالان شتر سازد

🔹رزّاز: برنج فروش – برنج‌ کوب

🔹 رسّام(نقّاش): تصویرگر

🔸رقّاص: رقصنده در مجالس

🔸رمّال: فال‌گیر

🔸زیّات: روغن‌فروش

🔸سبّاح: آب‌ ورز – شنا گر

🔹سبّاک: لوله‌کش

 🔸سرّاج: سازنده زین اسب

🔹سقّاء: آب فروش

🔹سکّاک: چاقوساز – سکه‌ زن – آهنگر

🔸سلّاخ: آنکه پوست حیوان را می‌کند

🔸سمّاک: ماهی‌فروش

🔸سنّان: دندان‌ساز

🔸سیّاح: جهانگرد و گردشگر

🔸سیّاف: شمشیرگر – شمشیر ساز

🔹شجّار: دانشمند گیاه‌ شناس

🔹شمّاع: شمع ساز

🔸صبّاغ: رنگ‌رز – رنگ فروش

🔹صحّاف: مصحف‌ فروش – دوزنده ‌کتاب

🔹صرّاف(فلّاس): داد و ستد کننده پول

🔸صفّار: رویگر – روی‌فروش – مس‌گر

🔸صیّاد: شکارچی

🔸صیّاغ: زرگر – جواهر ساز – ریخته‌ گر

🔹ضرّاب: سکه‌ زن

🔸طبّاخ: آشپز

🔹طبّال: طبل زننده – دهل‌ زن

🔹طحّان: آسیابان

🔹طرّاح: طرح‌ریز – نقشه‌کش

🔹طرّار: راهزن – دزد – جیب‌بر

🔸طرّاز: نگارگر جامه – زینت‌گر

🔹طنّاز: خنداننده

🔹طیّار: خلبان

🔹عشّاب(حشّاش): ادویه‌ساز – گیاه‌شناس

🔹عصّار: روغن ساز

🔹عطّار: عطرفروش – داروفروش

🔸عقّاد: عقدکننده – سازنده نخ و تکمه

🔹عکّاس: آنکه عکس برمی‌دارد

🔹علّاف: علوفه فروش

🔸غسّال: مرده شوی

🔹غو‌ّاص: مرواریدیاب – فرورونده در‌ آب

🔹فحّام: ذغال فروش

🔸فخّار: سفال‌گر – سفال‌ پز

🔹فرّاش: خدمت‌کار

🔸فصّاد: رگ زن – حجامت‌ کننده

🔹فلّاح: کشاورز – برزگر

🔹 فلّاس(صرّاف): داد و ستد کننده پول

🔸فنّان: هنرمند

🔹قصّاب (جزّاز): گوشت فروش

🔹قصّاف(لعّاب): بازیگر

🔹قنّاد: شیرینی‌ پز

🔸قُندرچی(کفاش)

🔹کسّاح: برف‌ روب – خاک‌ روب

🔸کفّاش: سازنده یا تعمیرکار پاپوش

🔸کنّاس: رفتگر – تخلیه‌گر آب چاه

🔹لبّاد: نمد مال – نمد‌ فروش

🔸لبّاف(لوّاف): جوال‌باف – پلاس باف

🔸لحّام: جوش‌کار

🔹 لعّاب(قصّاف): بازیگر

🔹 لمّاز(همّاز): آبرو ریز و عیب‌جو

🔸مدّاح: ستایشگر – خواننده شعر آیینی

🔹مشّاط: آرایشگر

🔸ملّاح (بحّار): ناخدا – کشتی‌بان

🔹نبّاش: قبرکن – کفن‌ دزد

🔹نجّار: درودگر – چوب ساز

🔹ندّاف: پنبه‌ زن – لحاف‌ دوز

🔸نرّاد: نرد باز

🔹نسّاج: بافنده پارچه و جامه – پارچه باف

🔹نصّاب: نصب‌ کننده

🔹نعّال: نعل بند

🔹نقّاش (رسّام): تصویرگر

🔸نقّار: آنکه‌ بر سنگ‌ یا چوب‌ کنده‌ کاری‌ کند

🔹نقّال: قصه‌ گو – افسانه‌ گو

🔸نمّام (درّاج): سخن‌چین

🔸ورّاق: کسی که کتاب را صحافی کند

🔸هزّال: دلقک – لطیفه‌ پرداز

🔹همّاز (لمّاز): آبرو ریز و عیب‌جو

توجه :

همراهان گرامی هرگونه پیشنهاد و یا تغییر و اضافات در رابطه با موضوع فوق را می توانید در بخش نظرات، پایین همین پُست و یا از طریق بخش ارتباط با ما، با مدیریت این سایت در میان بگذارید. با سپاس . محمدحسن دُرچین

منبع: وبسایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)