مزد عزاداری (ما مزد عزاداری از فاطمه(س) می خواهیم)

مزد عزاداری (ما مزد عزاداری از فاطمه^(س) می خواهیم)

درب خانه حضرت فاطمه زهرا(س)مسجدالنبی – مدینه منوره – سال 1386

گدایی هم رسم و رسومی دارد. گدایی، خود هم یک عالمی دارد.

سائل بودن را هم شوقیست و دست دراز کردن نزد 14 معصوم (ع) را ذوقی.

آنگاه که کاسه و پیمانه ات خالی باشد و کریم از کرمش آن را پر کند. چه لذتی دارد.

و آنگاه که کریم آنقدر ببخشد که از کرمش ندانی بخندی یا گریه کنی چقدر زیباست.

آری این را باید گفت که:

مردم دزفول معروف به ” حسینیه ” همانند سایر بلاد و نقاط ایران اسلامی دل داده سرورشان اباعبدالله الحسین (ع) هستند و همانند همه شیعیان جهان نام حسین(ع) را که می شنوند اشک از بصر و دیدگانشان سرازیر و جاری می شود.

بعضی و یا به جرأت می توان گفت تمام مساجد، حسینیه ها، هیئت ها و تکایا در دزفول چند ماه قبل از آغاز ماه محرم خود را آماده برپایی عزای حسین(ع)می کنند. مداحان و ذاکران اهل بیت عصمت و طهارت(ع) آماده می شوند و شاعران و نویسندگان عاشورایی این شهر نیز مهیّا می گردند.

مسئولین هیئت ها، امور مربوط به تعمیرات اساسی و جزئی، سیستم صوتی، بانیان روضه ها و تدارکات و نذر و نذورات را پیگیری و فراهم می کنند تا اینکه عزای حسین(ع)را به بهترین وجه ممکن و مخلصانه انجام دهند حتی بعضی از بچه ها، نوجوانان و جوانان دو سه هفته قبل از شروع محرم الحرام، خیمه ها را بر پا نموده و تکیه ها را نصب می نمایند و عَلمِ حضرت اباالفضل العباس قمر بنی هاشم(ع) را لباس سیاه  و گاه سفید و گاهی سبز می پوشانند.

یکی از ویژگیهای مردم دزفول برپایی روضه های مردانه و زنانه بصورت یک شبه، سه شبه، پنج شبه، ده شبه، ماهیانه و بلاخره سالیانه در مساجد و حسینیه ها و خصوص در منازل است که بعضی از این روضه ها در صبح زود و یا بعد از ساعت 8 صبح و برخی هم ظهر، عصر و یا شب برگزار می شود.

و اما در این مراسم روضه خوانی گاه زیارت عاشورا خوانده می شود و گاهی هم دعای توسل را قرائت می کنند و در ادامه هم روحانیون و مبلغین به وعظ و خطابه پرداخته و مداحان و ذاکران هم در سوگ امام حسین(ع)و یاران شهیدش با نوحه خوانی مجلس عزای حسین(ع) را گرم کرده و شور می دهند.

و اما پس از برگزاری تاسوعا و عاشورای بی نظیر در دزفول و دو ماه مراسم روضه خوانی و عزاداری در این شهر، متن نوحه ها همراه می شود با درخواست مُزد عزاداری از حضرت فاطمه زهرا(س) و در پایان هم  اهل منبر امام حسین(ع) با همراهی بانیان و مستمعین و سوگواران حسینی، همه یک صدا و با هم در حالی که به سر و سینه می زنند فریاد بر می آورند که:

ما مزد عزاداری از فاطمه(س) می خواهیم

ما مزد این دو ماهه از فاطمه(س) می خواهیم

ما شفای بیماران از فاطمه(س) می خواهیم

ما ظهور حجت(ع)را از فاطمه(س) می خواهیم

ما مزد عزاداری، از فاطمه می خواهیم
ما در دو جهان یاری، از فاطمه می خواهیم
مزد گریه و زاری، از فاطمه می خواهیم
ما رفع گرفتاری، از فاطمه می خواهیم
ما رسم وفاداری، از فاطمه می خواهیم
ما شفای بیماران، از فاطمه می خواهیم
ما لطف و مددکاری، از فاطمه می خواهیم
آئین علمداری، از فاطمه می خواهیم
راه و رسم دینداری، از فاطمه می خواهیم

منبع: وب سایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)