مفاتيح الحسين(ع)
آيا تا به حال انديشه كرده اي كه كليد دردهاي ما كيست ؟ آري حسين(ع)كليد دردهاست .
آبا تا به حال تأمل كرده اي كه ذكر آدمي و پري ، جن و انس و ذكر همه ي حيوانات اهلي و وحشي چيست ؟
آري نام و ذكر و ياد حسين (ع)براي جنيان و انسيان و همه ي وحوش و طيور نامي است آشنا . حسين (ع) از تاريخ است و تاريخ از حسين(ع) ، مگر مي شود تاريخ را از حسين (ع) جدا كرد و يا حسين (ع) را از تاريخ ؟
حسين (ع) آنچنان در تاريخ جريان دارد كه خون در بدن آدمي ، اگر رگ بي خون معني دارد ، تاريخ نيز بي حسين معني داشت ، از آدم تا خاتم و از خاتم تا آخر ، همه و همه ذكر و نام حسين (ع) را بر لب دارند .
حسين (ع) كليد تاريخ است چرا كه حضرت آدم (ع) در سوگ او گريست و مگر فرقي است بين هابيل و حسين كه هابيل خود حسين است و حسين هابيل ، مگر مي شود حسين را از پيامبران جدا كرد كه اگر خوب انديشه كنيم مي بينيم كه اگر نوح (ع) سفينه داشت و سوار شوندگان بر آن كشتي نجات يافتند ، حسين (ع) خود سفينه است كه : ) اِنَّ الحُسَين سَفينَه النَجاه (
حسين (ع) خود نجات دهنده ای است كه هر كس با او باشد غرق نمي شود و كسي كه با اوست به ساحل آرامش و نجات خواهد رسيد .
اگر ابراهيم (ع) در آتش نمروديان افتاد و آتش بر او گلستان شد ، حسين (ع) نيز با اهل و عيال در آتش كينه توزان در روز عاشورا قرار گرفت و ديديم و مي بينيم كه روز عاشورا براي هميشه گلستان نجات شيعيان است. اگر ابراهیمِ خلیل فرزند ، به قربانگاه عشق برد و سالم برگردانید ، حسین فرزند رشیدش علی اکبر را برد و برنگردانید .
اگر حضرت موسي (ع) به دريا زد و خود و قومش نجات يافتند حسين (ع) نيز در روز عاشورا به درياي خون زد تا به خدا برسد و دوستدارانش نيز نجات يابند .
اگر حضرت عيسي (ع) مردگان را زنده كرد ، حسين (ع) نيز الي الابد آدميان را زنده كرد و مي كند .
اگر حضرت سليمان (ع) با آن انگشتري بر جهان حكومت كرد حسين بر جانها حكومت مي كند . اگر حضرت یحیی (ع) سر در طشتِ طلا نهاد ، سر حسين (ع) نيز در طشت قرار گرفت و چوب خيزران بر لبانش آشنا گرديد
و اگر پيامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله (ص) امت را تزكيه كرد و تعليم داد (وَ يُزَكيهِم وَ يُعَلِمُهُم) فرزندش حسين (ع) نيز هدايت اين جامعه را بر عهده گرفت .
مگر مي شود كه تاريخ را از حسين (ع) جدا كرد و يا حسين (ع) را از تاريخ ؟
حتي حسين (ع) را نمي توان از ديگر ائمه جدا كرد كه او فرزند علي (ع) است و فاطمه (س) و برادر حسن (ع) است و پدرِ همه ي امامان از سجاد (ع) تا مهدي موعود (عج) ، امام حسين (ع) با تاريخ است از خاتم تا قائم چرا كه حضرت مهدي (عج) قيام كننده به خون حسين (ع) است ، اوست كه بـا پرچم (يا لَثاراتِ الحُسين) مي آيد و خون خواهي جدِّ غريب و شهيدش را مي كند .
و اما تو اگر با حسينت (ع) نبودي اينك كه مي تواني با امام زمان (عج) باشي پس خويش را آماده كن تا از لبيك گويـانش باشي .
اگـر با حسين (ع) نبودي ، مي تواني همراه و در ركاب امام زمان (عج) شمشير بزني .
اي برادر: اگر ذكر حسين بر لبانت نباشد ذكر شيطان خواهد بود . سري كه در آن سر هواي حسين (ع) نباشد هواي شيطان است. اگر پايت در راه حسين (ع) نرود گمراهي است .
اگر چشمانت حسين (ع) را نبيند كور محشور خواهي شد ، اگر شنونده ي غير ذكر حسين (ع) باشي آن ذكر شيطان است .
پس ای برادر بکوش هميشه با حسين (ع) باشی و سعي كن نام تو در فهرست حسينيان باشد … .